Op dit moment is er vrij veel veroudering in doordragers te zien. Gewassen, waarvan het blad verkleurd, alsof het herfst is. In een erg geval heeft dat tot gevolg, dat de opbrengst, smaak en gewicht van de aardbeien achteruit gaat. Goed is het nooit.
Dit jaar lijkt er wel een duidelijke relatie te zijn tussen het water geven en de veroudering. Globaal zijn er 2 methoden van water geven: op tijd of op straling.
-Tijd: er wordt door een tijdklok of computer programma op basis van vaste tijden water gegeven.
–Straling: op basis van de stralingssom wordt water gegeven. Dat betekent: bij zonnig weer wordt er sneller water gegeven, bij donker weer wordt er minder water gegeven.
Er is een goede relatie tussen straling en verdamping. Daarmee komt het water geven op basis van straling dichter bij de behoefte van de plant in de buurt.
–Straling + Tijd: er wordt op basis van straling water gegeven, maar er is een minimum intervaltijd en een maximum intervaltijd ingesteld. Daardoor kan er soms later of vroeger water worden gegeven als op basis van straling alleen.
Bij het watergeven op basis van tijd geven we vaak verkeerd water. Op de dag van instellen klopt het misschien, maar bij ander weer zijn er tijden op de dag dat het substraat te droog wordt en andere tijden waar het substraat te nat wordt.
Dat kunnen we goed zijn aan de aardbeien:
– kwaliteit van de vruchten (vaak zachter)
– kniktrossen
– veroudering (doordragers vooral)
– geel verkleuring tussen de nerven (ras verschillen)
Bij de veroudering is dit jaar vrij goed te zien wie er op basis van een goed ingestelde straling water geeft en wie op basis van tijd water geeft. Hieronder een overzicht van verschillende stadia van slijtage. De grootste slijtage vind ik algemeen bij het watergeven op basis van tijd.
